Familie Sijtsma op avontuur: Een jaar geleden...

Een jaar geleden zaten we volop in de inpakken-en-afscheid-nemen-stress! Een jaar geleden stapten we hier ons nieuwe huis binnen en daarmee ons nieuwe leven. Een jaar geleden waren we vol verwachting en stiekem wel een beetje zenuwachtig voor het avontuur dat ons te wachten stond. Een jaar geleden hadden we geen idee... waar we boodschappen moesten doen, dat je door rood naar rechts mag rijden, dat de Amerikanen ontzettend hartelijk zijn, dat altijd mooi weer echt ten goede komt aan je humeur, dat het superleuk is familie en vrienden voor langere tijd over de vloer te hebben en dat we het hier zo naar ons zin zouden gaan krijgen. Een jaar geleden is het allemaal begonnen... Een jaar geleden alweer!

Onvoorstelbaar dat we hier al weer zo lang zitten. Terugkijkend kunnen we alleen maar zeggen dat het absoluut de juiste keuze is geweest om dit avontuur aan te gaan. We hebben fantastische dingen gedaan en gezien, leuke mensen ontmoet, mooie vakanties gehouden, maar vooral ook erg genoten van het relaxte gezinsleven en alle quality time die we hier met z'n drietjes hebben.

Bart heeft hard gewerkt, zijn doelen bereikt, veel geleerd, de cultuurverschillen zowel omarmd als gehaat en vooral plezier gehad in wat hij doet. Ik geniet van mijn tijd met Benthe, mijn tijd voor mezelf en mijn rol als 'stay-at-home-mom', die ik voor een deel samen met andere 'stay-at-home-moms' heb ingevuld. Geprobeerd een goede gastvrouw te zijn voor al het bezoek uit Nederland en de laatste maanden vooral heel erg zwanger zitten zijn. Hoewel dat qua fysieke toestand niet helemaal is meegevallen genieten we er toch erg van dat we in deze omgeving een kindje mogen verwachten. En ik ben me er echt wel van bewust dat het heerlijk is dat ik deze periode niet heb hoeven werken, geen rekening hoef te houden met verlofregelingen en straks ook heerlijk de tijd heb met de baby.
En Benthe geniet ook van alles. Vindt het heerlijk om veel met z'n drieën te zijn, vindt alle uitstapjes en vakanties altijd leuk en is over het algemeen het zonnetje in huis. Op de opvang heeft ze het nu helemaal naar haar zin. Ze geniet elke keer weer van bezoek uit Nederland en kijkt nu ook erg uit naar de komst van de baby. Ze geeft al een hele opsomming van wat er dan allemaal moet gebeuren: luier verschonen, flesje geven en troosten als de baby huilt. En ze roept heel vaak: 'Dan ga ik mama helpen!'. Een heerlijk vooruitzicht!

Is het dan allemaal rozengeur en maneschijn? Ja, eigenlijk wel. Natuurlijk heeft Bart zijn werk wel eens vervloekt, komen voor mij de muren wel eens op me af hier thuis, zijn we niet echt blij met alle zwangerschapskwalen, heeft Benthe zo haar kuren en hebben we hier en daar wat last van heimwee. Maar we waren op veel erger voorbereid en het is ons allemaal ontzettend meegevallen. Vooral ook omdat Benthe overal zo makkelijk doorheen is gefietst en omdat we de heimwee tegen alle verwachtingen in redelijk buiten de deur kunnen houden.

En dan zijn we zomaar een jaar verder en.... komt het einde alweer in zicht!

Bart zijn opdracht had duidelijk een kop en een staart en was in principe voor 18 maanden. Daarvan zijn er nu 12 verstreken en het loopt zoals verwacht. Dat betekent dus dat zijn werk hier over 6 maanden klaar is. In zijn huidige functie is er geen sprake van verlenging. Hij heeft zich even georiënteerd op mogelijke andere functies hier, maar daar is niks uitgekomen. Dus dat betekent dat we volgens planning ergens in mei volgend jaar weer in Nederland zullen zijn.
Ja, dat is enerzijds wel jammer, maar anderzijds zijn we daar altijd van uitgegaan en hebben we voor ons gevoel hier alles gedaan wat we wilden doen en alles eruit gehaald wat erin zat. En we zijn ook tot de conclusie gekomen dat we uiteindelijk sowieso weer terug willen naar Nederland. Een verlenging was leuk geweest om het relaxte leventje nog een poosje te mogen ervaren, maar er is geen sprake van dat we hier voor altijd zouden willen blijven of nog graag als expat naar andere oorden zouden willen trekken. Het is goed zo en we kijken er ook echt weer naar uit om terug te keren naar Nederland en daar ons leven weer op te bouwen. Als het goed is dan lekker met z'n viertjes! Met een fantastische tijd achter de rug en alle mooie ervaringen en herinneringen die we daarvan mee terug gaan nemen.

Maar goed, zo ver is het nog niet. Ook de laatste maanden gaan we hier nog optimaal genieten. We hebben nog aardig wat plannen. Waarvan met stip op nummer 1: een hopelijk voorspoedige bevalling ergens in de komende weken!

De afgelopen tijd hebben we redelijk rustig aan gedaan, dus nu eens geen lange verhalen over alle belevenissen! Hieronder wel een serie foto's, omdat het ook in en om huis mooie plaatjes geeft!

Omdat we de vakantie in september zo lekker vonden toch ook nog maar een weekendje Laguna Beach gedaan met z'n drietjes. Omdat het zo fijn is om nog even weg te zijn...